That’s a bunch of malarkey!

Ah, die Amerika­nen. Wat je verder ook van ze denkt, ze weten in ieder geval hoe je van poli­tiek spek­takel maakt. Deze week, tij­dens de Democ­ra­tis­che Nationale Con­ven­tie waarop Hillary Clin­ton werd verkozen tot kan­di­daat voor haar par­tij bij de aankomende pres­i­dentsverkiezin­gen, zagen we eerst al de fenom­e­nale speech van first lady Michelle Oba­ma, waar­na vicepres­i­dent Joe Biden en nog een schep­je bovenop deed en ons trak­teerde op een vurig betoog met als een van de hoogtepun­ten een prachtig woord dat je niet een-twee-drie in een poli­tieke toe­spraak aan ziet komen: malarkey.

Verder lezen That’s a bunch of malarkey!

Waar is Charlie?

Het is alweer meer dan een jaar gele­den dat, na de ter­reuraanslag in Par­i­js op de redac­tie van het satirische week­blad Char­lie Heb­do, de zin Je suis Char­lie opdook. In de vorige Taalei­doscoop keken we al naar het woord meme – en dit korte zin­net­je is een vol­bloed­in­ter­net­meme gebleken. “Je suis…” is niet meer weg te denken.

De originele Je suis Charlie
De orig­inele Je suis Charlie

Deze slo­gan is ongeveer een uur na de aanslag bedacht en als zwart-gri­js-wit woord­merk online gezet (op Twit­ter) door Joachim Roncin, een Franse kun­ste­naar en muziekjour­nal­ist. De naam Char­lie Heb­do was toen volop in de media en Roncin moest denken aan een serie boeken die hij vaak met zijn zoon bekeek: Où est Char­lie? Je kent miss­chien wel de heer­lijke Waar is Wal­ly? zoek­boeken – dit is daar de Franse ver­tal­ing van. (Het Engelse orig­i­neel is Where’s Wal­ly?) Verder lezen Waar is Charlie?