Uit het leven gegrepen verhalen, hoe kort ook, zijn vaak een mooi inzicht in de menselijke aard. De langlopende serie “ikjes” in de NRC zijn daar een mooi voorbeeld van.
Bij dit ikje moest ik even terugpakken en het stukje voor het citaat opnieuw lezen. De schrijver “overhoort” een gesprek tussen twee andere supermarktbezoekers. En dat woord voelde een beetje als een puzzelstuk dat niet helemaal past.
Mijn kinderen zijn al een tijdje van school af en zelfs beiden het huis uit, maar ik kan me nog goed herinneren hoe vaak ik ze (met plezier) heb overhoord. Geschiedenis, Franse woordjes, het gehate maatschappijleer… noem maar op. Het was lezen, leren, stampen, herhalen en dan overhoren tot ze het zich eigen hadden gemaakt.
Maar dit nieuwe overhoren, in de supermarkt, gaat daar helemaal niet over. Ik hoor hier echo’s van het Engelse to overhear, wat “toevallig opvangen” of “afluisteren” of “in het voorbijgaan horen” betekent.
Als een Nederlandssprekende in het Engels overhear zou gebruiken waar ze overhoren bedoelen, dan zou je dat een valse vriend noemen. Maar dit is een soort omgekeerde valse vriend: een woord in de eigen taal neemt de betekenis over van een woord uit een vreemde taal dat erop lijkt.
De een zou streng zeggen: foei foei, dit is een anglicisme! Een ander zou misschien denken: kennelijk is de betekenis van het Nederlandse woord “overhoren” aan het verschuiven, of verruimen, onder invloed van het Engels. Over 50 of 100 jaar weten we mogelijk hoe dit gaat eindigen.
Ben jij ook eens zo’n taalverwarring tegengekomen? Om welke woorden ging het toen? Laat het hieronder weten!
Ik heb wel eens ‘uitdrukken’ in de betekenis van afdrukken of uitprinten ontmoet. (to print out)
Dat is een mooie, Emile! Die was ik nog niet tegengekomen.
Ik zie en hoor regelmatig de term “brekend nieuws” opduiken. Een term die hopelijk een snelle dood gaat sterven.
Ja, die ken ik ook. Net als “alarmklok” voor wekker.