Categorie: Taalterm van de week

De taal­term van deze week, iso­colon, is niet graag alleen. Hij omringt zich liev­er met vrien­den die op hem lijken. Maar niet te veel! Hij wil niet in de spiegel kijken; dan wordt het saai. Nee, ze moeten nét even anders zijn dan hij zelf, en dan kan het feest begin­nen.

Lees verder Taal­term van de week: iso­colon

De taal­term van deze week, per­ifrase, is een beet­je weife­lend van aard. Hij gaat niet graag recht op zijn doel af, en drukt zich meestal extra voorzichtig uit. Maar soms let hij gewoon niet op en raakt hij een beet­je verd­waald op weg naar zijn bestem­ming.

Lees verder Taal­term van de week: per­ifrase

De taal­term van deze week, stemhebbend, houdt er niet van om stil in een hoek­je te gaan zit­ten. Als je wat te zeggen hebt, vin­dt hij, dan moet je dat ook doen. Dat hoeft niet met veel bom­barie en trompet­geschal, maar hij wil wel graag geho­ord wor­den.

Lees verder Taal­term van de week: stemhebbend

De taal­term van deze week, antithese, ver­keert graag in goed gezelschap. Maar hij stelt wel zo zijn eisen. Want woor­den die pre­cies op hem lijken, daar heeft hij een broert­je dood aan. Nee, hij spart het lief­st samen met vrien­den die hele­maal anders zijn dan hij zelf.

Lees verder Taal­term van de week: antithese

De taal­term van deze week, para­pros­dokian, is heel geduldig. Hij bewaart het beste steev­ast tot het eind. Want als je iets goeds onder de pet hebt, moet je daar vooral niet mee te koop lopen. Wacht tot het juiste moment, zegt hij, dan kri­jg je dubbel suc­ces.

Lees verder Taal­term van de week: para­pros­dokian