Bij het wegbergen van de laatste decemberspulletjes zag ik hem ineens weer. De doos die ik bij een bekende woondecoratiewinkel had gekocht met daarin een nieuwe streng kerstlampjes voor in de boom. Prima lampjes, geen probleem, alles werkt naar behoren.
Maar ja, die doos hè? Op de voorkant staat nog netjes dat er “draadverlichting” in zit, 360 ledjes maar liefst. Maar wie op de zijkant kijkt voor wat meer informatie, komt bedrogen uit. Ik citeer: “Loren ipsum dolor sit amet…” En zo gaat het nog even door.
Nu zal er bij trouwe Taaleidoscoop-lezers al een speelse glimlach op het gezicht verschijnen, want in (schrik niet) 2015 hebben we hier al een artikel aan gewijd. Die lorem ipsum-woorden zijn namelijk een bekende manier om in de opmaak van een document of publicatie – of, ja, verpakking – alvast wat nonsenswoorden te zetten op de plaats waar straks de echte tekst komt te staan. Er zijn zelfs meerdere varianten van.
Nu is de clou van dit TaalKiekje natuurlijk niet om de bekende woondecoratiewinkel een schoolmeesterachtige tik op de vingers te geven. Dit soort dingen gebeuren, het hoort erbij. Waar me dit wél aan doet denken is de keten van besluitvorming (of gebrek daaraan) die tot dit fraaie betekenisloze resultaat heeft geleid. Want voordat deze doos in mijn boodschappentas belandde, moet er een aan een hele reeks voorwaarden zijn voldaan.
- Een designer moet de lorem ipsum-tekst in het ontwerp hebben geplaatst.
- Iemand moet vergeten zijn om de echte tekst er later alsnog in te zetten.
- Of misschien is die echt tekst wel nooit aangeleverd.
- Iemand moet dat niet gezien hebben bij een controle van de opmaak in de studio.
- Iemand moet dat niet gezien hebben bij de drukkerij.
- Of misschien hebben die beide iemanden gedacht: dat is niet mijn probleem. Zou zomaar kunnen.
- Iemand moet in de winkel niet aan zijn of haar manager hebben gezegd: dit kan toch niet, zo’n onzinnige verpakking op de plank zetten; we maken ons onsterfelijk belachelijk hiermee.
- En ga zo maar door.
Het is een beetje zoals een stapel plakjes Zwitserse kaas. In elke plak zitten hier en daar wel een paar gaten, dus je moet maar net de pech hebben dat al die gaten precies boven elkaar komen te vallen, zodat er een diepe opening ontstaat waardoorheen deze onzinnige verpakking kan tuimelen, helemaal van de studio naar het winkelschap.
Zo zie je maar: in communicatieland is het altijd de moeite waard om goed op te blijven letten. En om er iets van te zeggen als je ergens een misser tegenkomt. De meeste mensen vinden het jammer als ze een fout maken. Maar ze vinden het nog jammerder als niemand ze daar vervolgens op wijst. Gelukkig kwamen de kerstlampjes zelf wel prima door de kwaliteitscontrole heen – volgend jaar hangen ze weer vrolijk in de boom. Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Zouden genoemde mensen in de lijn niet gedacht hebben: dat is vast de tekst van een mooi oud kerstlied? Lorem ipsum of Transeamus, dat is zo’n beetje een pot nat.
Dat zou zomaar kunnen, Nelly. Maar of ze dat allemaal dachten…? En Latijn is niet meteen een taal die je vaak tegenkomt op consumentenverpakkingen. Ik houd het op een suffe stapeling van fouten en onoplettendheid. (Of misschien een sociaal experiment: kijken of het iemand opvalt?)
Beste Harman,
Zou het kunnen dat de link niet bij iedereen werkt?
Groet!
Els Dijkerman
Bedoel je de link naar het andere artikel? Bij mij werkt hij wel gewoon. Maar voor de volledigheid: https://taaleidoscoop.nl/blog/lorem-ipsum/