De taalterm van deze week, symploke, houdt wel van een goed begin, want dat is het halve werk. En hij is ook dol op een goed einde, want daar krijg je zo’n fijn gevoel van. En omdat hij vindt dat “alleen is maar alleen”, doet hij het daarna nog eens dunnetjes over.
Definitie
Een symploke is een stijlfiguur waarin je tegelijkertijd gebruikmaakt van een epifoor én een anafoor.
In gewonemensentaal: bij een symploke krijgen opeenvolgende zinnen of zinsdelen steeds (bijna) dezelfde beginwoorden én dezelfde woorden aan het eind. Dit geeft aan de tekst een terugkerend inhoudelijk ritme.
Als we het begin van de regel X noemen en het einde Y, dan geeft een symploke dus deze tekststructuur: XAY-XBY-XCY-XDY etc. Maar vaak zul je maar één of twee herhalingen tegenkomen.
Voorbeelden
- We gaan deze reorganisatie tot een goed einde brengen. En als we onderweg struikelen, dan staan we weer op. Als we soms vallen, dan staan we weer op. Er is maar één weg: voorwaarts.
- Zij is de mooiste van allemaal. Zij is de liefste van allemaal. Zij is de leukste van allemaal.
Etymologie
De bron van deze taalterm is het Griekse woord symploke, dat “verstrengeling” betekent:
- sym- (samen) + ploke (weven)
Weetje
De Amerikaanse president Donald Trump staat niet meteen bekend om zijn welsprekendheid. Toch heeft hij (of liever: zijn speechwriters) in zijn toespraak bij zijn inwijding als staatshoofd gebruikgemaakt van een heuse symploke:
- Together, we will make America strong again. We will make America wealthy again. We will make America proud again. We will make America safe again. And yes, together we will make America great again.