Taalterm: Mythe

De taal­term van deze week, mythe, vertelt graag een goed ver­haal. En dan niet zomaar een anek­dote over het dagelijks lev­en… nee, het lief­st heeft hij het over grootse en meeslepende gebeurtenis­sen die de hele wereld hebben gevor­md zoals hij is.

Definitie

Een mythe is een ver­haal dat zich afspeelt in een onbepaald verleden, en dat aspecten uit de werke­lijkheid verk­laart of morele lessen ver­beeldt. In mythen komen vaak goden, mon­sters, helden en magie voor.

Mythen zijn vaak ver­bon­den aan een bepaalde cul­tu­ur of volk of religie. De meeste mythen zijn doorgegeven door mon­delinge over­lev­er­ing voor­dat ze wer­den opgeschreven. Van veel mythen bestaan meerdere versies.

Voorbeelden

  • Bek­ende goden uit de Griekse mythen zijn Zeus, Apol­lo en Aphrodite.
  • Lang werd gedacht dat de stad Tro­je een mythe was, maar lat­er is er arche­ol­o­gisch bewi­js voor gevonden.
  • In een Azteekse mythe is de god Quet­zal­coatl geboren uit een maagd nadat een andere god in een droom aan haar ver­sch­enen was.

Etymologie

Via het Franse mythe en het Lati­jnse mythus voert dit woord terug op een Griekse bron:

  • mythos (ver­haal, vertelling, mon­delinge overlevering)

Weetje

In mythen wor­den meestal ver­halen verteld over het ontstaan van de wereld, de oor­sprong van de men­sheid of een volk, en de rol van de goden en andere boven­natu­urlijke krachten.

Mythen zijn sym­bol­is­che of metaforische vertellin­gen. Hun waarde schuilt in de inter­pre­tatie van het ver­haal. Maar veel mensen die een gods­di­enst aan­hangen, geloven dat hun eigen (en alleen hun eigen) religieuze mythen een let­ter­lijke, his­torische waarde hebben.

Bonus-weet­je:
Net als de fabel, de para­bel, de alle­gorie en het sprook­je is de mythe een ver­hal­ende vorm van beeld­spraak. Het onder­scheid tussen deze gen­res is fluïde: veel vertellin­gen hebben ken­merken van een of meer van deze sym­bol­is­che verhaalvormen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *