Melange

Op tv zapte ik tegen een jonge kok aan die in snel tem­po gerecht­en tevoorschi­jn toverde die niet al te moeil­ijk waren om te mak­en en toch redelijk gezond. Zijn naam ken ik niet, maar hij was gepast non­cha­lant gek­leed, met gepast non­cha­lant haar en ook een gepast non­cha­lant taal­ge­bruik. De zoveel­ste Jamie Oliv­er-kloon, zullen we maar zeggen.

Hoewel er niets mis is met mini­crois­san­t­jes met parma­ham en moz­zarel­la-basilicumvulling (verzin het maar!), was wat mij het meest opviel aan deze hippe kookme­neer een woord. Want toen hij gepast non­cha­lant een aan­tal ingrediën­ten in de keuken­ma­chine had gewor­pen om een pick­nick­drankje te mix­en, zei zij met een strak gelaat, “Zo, en nu alles nog even blenderen, en dan is het klaar.” Of iets van die strekking.

Ineens had ik hele­maal geen zin meer om het brouwsel te proeven. Maar de nas­maak van dat woord, “blenderen”, is me wel even bijge­bleven. Blenderen. Ligt het aan mij, of klinkt dat gewoon vies?

Ergens snap ik het wel, hoe het brein van deze kloonkok werk­te. Wat je met een hamer doet is hameren, dus wat je met een blender doet is blenderen. Niets aan de hand, toch? Maar je hoeft van blender hele­maal geen werk­wo­ord te mak­en, want dat woord is zelf al afgeleid van een werk­wo­ord: to blend, men­gen. Onze vrien­den bij Van Dale hebben zelfs al heel vrien­delijk het verned­er­land­ste werk­wo­ord blenden opgenomen in hun woor­den­boek. Wat je met een mix­er doet is mix­en, dus wat je met een blender doet is blenden. Niets aan de hand, toch?

Gek genoeg is blenden redelijk vaak te vin­den op inter­net, maar dan eerder in de beteke­nis van “foto’s dig­i­taal samen­voe­gen”. (Die beteke­nis zal miss­chien wel opduiken in de vol­gende edi­tie van de Dikke.) Maar ook het kook­wo­ord “blenderen” is op menig web­pag­i­na terug te vin­den – mijn tv-kok staat dus niet alleen.

Overi­gens kent het Amerikaans-Engels afgezien van to blend ook nog een heel ander woord voor blenden, en dat is to oster­ize. Dat komt omdat jaren­lang de pop­u­lairste blender er een was van het merk Oster, met als pro­duct­naam Oster­iz­er. Veel Amerika­nen zeggen dan ook “oster­iz­er” tegen hun blender, zelfs al is die van een ander merk.

Maar ja, daar hebben wij ook een hand­je van, want welke Ned­er­lan­der heeft er nou niet ooit gepast non­cha­lant een spa rood van Sour­cy gedronken…?