Ik heb er een nieuwe hobby bij. Voorlopig even dan, als spielerei. Misschien is het omdat de Taaleidoscoop onlangs al keek naar voornamen. Of misschien is het omdat de voornamenbank van het Meertens Instituut vorige week online is gegaan.
Hoe dan ook, deze nieuwe hobby van mij behelst het zoeken naar modevoornamen die terug te voeren zijn op een celebrity. Het is verbluffend hoe makkelijk dat is, en al even verbazend hoe nauwkeurig de link soms te leggen is.
Ik geef je een voorbeeld. Zoek in de databank de naam Jamai op. Je zult zien dat die naam vanaf 2003 ineens in zwang is geraakt. (Nou ja, zes kinderen per jaar is misschien geen echte zwang, maar toch.) Nu mag je één keer gokken in welk jaar Jamai Loman zijn intrede deed als BN’er, toen hij Idols won? Juist: 2003.
Nog zo een. Georgina Verbaan werd in 1997 gelanceerd als Hedwig Harmsen in Goede tijden, slechte tijden. Over haar acteerprestaties kan je van mening verschillen, maar het lijkt wel duidelijk dat zij ervoor verantwoordelijk is dat “Georgina” zich vanaf 1998 ineens in een enorme populariteit mag verheugen.
Een ander soapvoorbeeld: vanaf (ook al) 1998 begon de meisjesnaam Lieke aan een ferme opmars. Er werden tien jaar later zelfs bijna drie keer zoveel Liekes geboren. En laat nou 1998 ook het jaar zijn waarin Lieke van Lexmond haar intrede deed in Goudkust.
Afijn, je snapt het wel. Zo kan je nog vele andere beschuitjes met celebritymuisjes vinden.
Het is een amusant tijdverdrijf, maar tegelijkertijd bekruipt me een wat unheimisch gevoel bij dit snuffelen naar hypenamen. Ik heb zelf twee kinderen, maar ik heb er geen seconde aan gedacht om ze te vernoemen naar een bekende zanger of acteur. Wat beweegt de mensen die dat wel doen?
Misschien is het inderdaad een meebewegen met de dans van de mode. Deze zomer dragen we geel, en deze herfst noemen we onze baby Britney. Maar misschien heeft het ook wel iets escapistisch, iets bijgelovigs. Alsof we nu de namen van onze entertainmenthelden aanroepen zoals we in de oudheid de namen van de goden op Olympus declameerden. Of zoals we soms nog steeds onze kinderen vernoemen naar heiligen en (voor)ouders.
Hoe dan ook, we weten dondersgoed dat we als mensen niet alleen staan, dat we horen bij een clan, een groep. En de namen die we aan onze kinderen geven zullen altijd wel een rol blijven spelen bij ons verlangen dat ook zij tot die clan mogen blijven horen.
En wat dacht je – wereldwijd – van Barack of Osama. Volgens mij is er overigens niets nieuws onder de zon: denk aan bijv. Joni (van Joni Mitchell), en blijft het nog aardig binnen de perken (ik heb nog geen opvolging gezien van MoonUnit of Apple..). Leuk onderwerp!
Gwyneth Paltrow schijnt haar dochter Apple genoemd te hebben. Maar dat is geloof ik eerder naar de vrucht dan naar de elektronicafabrikant…