In het Nederlands is de genitief (de bezittelijke vorm) niet voor iedereen even helder. Waarom krijgt Katja’s jurk een apostrof, maar Jannekes jurk niet? Niet iedereen denkt bij Hans auto aan de wagen van Han of schrift Hans’ auto voor de bolide van Hans. Waarom oogt Australiës achterland toch een beetje raar, net als Josés vakantieplannen? Willy’s voorstel en Roys ontwerp zijn allebei correct, maar dat voelt wat onwennig en tegenstrijdig.
Toch zijn de regels in het Nederlands redelijk rechttoe, rechtaan – zelfs al druisen de uitvloeisels daarvan soms tegen je intuïtie in. De bezittelijke ‑s plakt vast aan het voorgaande woord, tenzij er uitspraakverwarring ontstaat.
In het Engels zijn de regels zo mogelijk nog simpeler. Daar plaats je altijd een apostrof‑s, tenzij het woord in het meervoud staat en op een s eindigt, of een naam uit de klassieke oudheid is (in beide gevallen gebruik je dan alleen een apostrof). Voorbeelden zijn John’s mother en Douglas’s brother; the boys’ classmates en the Jacksons’ house; en Zeus’ thunderbolts.
Meervouden die niet op s eindigen krijgen in het Engels dus gewoon een apostrof‑s. Denk aan the people’s choice of children’s games. Een andere meervoudsvorm die niet op een s eindigt is women. En dan snap je meteen waarom hieronder een foto staat van een kledingrek in de lokale V&D.
Het moet natuurlijk women’s zijn. Nu lijkt met misschien alsof ik hier warenhuisje pesten aan het spelen ben, maar dat is niet zo. Ja natuurlijk, ik verbaas me erover dat er in zo’n groot bedrijf kennelijk niemand zit die deze fout eruit haalt. Maar wat ik veel leuker vind is dat deze misser me doet denken aan een heel ander woord. Een woord dat misschien wel mede debet is aan de spelfout op dit bordje. Dat woord is: menswear.
Dat is een anomalie is het Engelse spellingslandschap. Want met de regels die je kent moet dat eigenlijk zijn: men’s wear. En helemaal officieel is menswear dan ook fout. Toch overleeft deze term als sinds het midden van de negentiende eeuw. Je hoeft hem maar te googelen en je ziet dat hij volop in gebruik is.
Het kleine zusje van menswear is womenswear, maar die is nooit echt courant geworden. Toch kan ik me voorstellen dat de brave ziel die het bordje “womens training” voor de afdeling damesmode maakte een menswear-achtig idee in zijn of haar hoofd had. Misschien was het een poging om iets heel chics en eigentijds te doen, maar die is dan jammerlijk mislukt.
Of misschien denk ik veel te ver door, en is dit gewoon een broodje ongeïnteresseerd, een knullige fout uit onachtzaamheid. Dat denk ik haast wel, want wie (in de foto) iets verder kijkt, ziet dat ze bij V&D men’s training wél goed kunnen spellen…