De taalterm van deze week, klinker, laat graag van zich horen. Hij is best wel trots op zichzelf, want als je een woord wilt vormen, heb je hem altijd nodig. Hij is ook heel veelzijdig: voor alles van zachtjes fluisteren tot keihard gillen kun je bij hem terecht.
Definitie
Een klinker is een geluid dat je maakt als je spreekt, waarbij de lucht die langs je stembanden gaat bijna zonder frictie door de mond naar buiten komt.
Het woord klinker kan ook betekenen: een van de letters in het alfabet waarmee je zulke klanken doorgaans opschrijft (a e i o u y).
Voorbeelden
- Uitroepen als ‘Ah!’ of ‘Oh!’ bestaan maar uit één klinker.
- In elke zin zitten klinkers.
- Sommige klinker-klanken worden met twee klinker-letters geschreven, zoals oe, ui en ei.
Etymologie
Dit woord is afgeleid van het werkwoord klinken, en dat is een onomatopee:
- klinken (bootst het geluid na van het tegen elkaar stoten van metalen objecten, zoals twee koperen koppen)
Weetje
Zogenaamde “eenvoudige klinkers” zoals a en o bestaat uit maar één klinker-klank. “Samengestelde klinkers” zoals ui en au bestaan uit twee klanken en hebben dus altijd een overgang van de eerste naar de tweede klank.