Een stukje taalgebeuren

Stel je eens een mooi mens voor. Man, vrouw, doet er niet toe. Een lekker ding, een beau­ty. Een stuk, zeg maar. Zo iemand die een kamer bin­nen­loopt en iedereen denkt: Wow! Nou ja, iedereen… Smak­en ver­schillen natu­urlijk. Zo ook met het woord stuk.

Stel je ver­vol­gens een plaats of gele­gen­heid voor waar de meest span­nende, mod­erne din­gen te beleven zijn. Een plek waar je geweest wilt zijn en gezien wilt wor­den. Een plaats waar­van iedereen zegt: Daar gebeurt het! Nou ja… Zo ook met het woord gebeuren.

Succesverhaal

Stuk en gebeuren hebben het goed gedaan. Nie­mand weet pre­cies wan­neer het begonnen is – ergens in de jaren tachtig, geloof ik – maar er was een tijd dat stuk en gebeuren menig stof­fig brein bin­nen­liepen en ergens in het onder­be­wuste zei iets: Wow… dat woord “gebeuren”, daar gebeurt het. En dat “stuk”, wat is dat een lekker ding, dat is een beau­ty. Als ik daar arm in arm mee door het lev­en ga, dan word ik ook vast veel vlot­ter en span­nen­der. Dan ben ik waar het gebeurt.

En toen brak er een stor­ma­chtige peri­ode aan waarin elke man­ag­er, per­son­eels­func­tionaris, belei­dsmedew­erk­er, cock­tail­par­tyen­t­hou­si­ast, pro­jectlei­der en zijn neef prat ging op zijn stuk en te koop liep met de meest uiteen­lopende soorten gebeuren.

Ik verzin een paar voorbeelden:

• Wat deze afdel­ing nodig heeft is een stuk flex­i­biliteit. (Ach…)
• Het rap­port moet echt nu af, want vol­gende week begint het reor­gan­isatiege­beuren. (Nou nou.)
• Bij onze arbei­dsvoor­waar­den hoort natu­urlijk ook een stuk bonushon­orering. (Zucht.)
• Het ontwik­kel­ings­ge­beuren ver­di­ent meer aan­dacht dan het nu kri­jgt. (Tuurlijk.)
• In het nieuwe werk van deze schilder zie je een stuk expressie terug dat er lang niet geweest is. (Poe poe…)

En meer van dat soort over het paard getilde onzin waarmee de sti­jl en inhoud van de com­mu­ni­catie een stuk slechter werd.

Stopwoordjes

Eigen­lijk zijn deze en andere ver­meend chique mod­e­ter­men een soort stop­wo­ord­jes. Laat iemand die dus als stop­wo­ord­je heeft een opname van zichzelf horen – dan schrikt hij er dus zelf van hoe vaak hij dat woord­je dus gebruikt. Oftewel: mensen hebben op een bepaald moment niet eens meer door dat zulke stukken gebeuren volkomen over­bod­ig zijn.

Gelukkig lijkt gebeuren een stille dood te zijn gestor­ven. Hier en daar zie je mensen nog rean­i­matie­pogin­gen wagen, maar hopelijk is het nu toch echt afgelopen. En met een beet­je geluk was ook stuk maar een rage. Je ziet er nog wel eens een­t­je flaneren – zoals je ook “tof”, “heavy” en “mieters” nog wel eens hoort – maar stuk is lang niet meer het lekkere ding dat het ooit was.

Stukje

Deze ver­meende schoonhei­d­skoningin weet alleen niet van ophouden. Wat doe je als je de deur voelt dicht­gaan? Je maakt jezelf een beet­je klein­er, je kni­jpt en je wrikt om te kijken of je er zo alsnog door kunt komen. Van­daar dat dit mod­e­wo­ord aan een tweede lev­en begon, in de vorm van stuk­je. Van een beet­je cos­metis­che chirurgie kun je alleen maar mooier wor­den, moet het gedacht hebben.

Klinken dit soort zin­nen je bek­end in de oren?

• Wat de heden­daagse werkne­mer zoekt, is een stuk­je zelfverwezenlijking. 
• Goede beleg­gings­fond­sen bieden een stuk­je zek­er­heid in de hec­tis­che wereld van het effectenverkeer. 
• Door het gebruik van het woord “stuk­je” kunt u aan uw tek­sten een stuk­je mod­ern elan geven. 

Ja ja…

Laat het duidelijk zijn. Omzeil stuk­je (en ook stuk) als ware het een enge ziek­te. Dit kleine woord­je is alles­be­halve een beau­ty. Het is beslist geen lekker ding. Sterk­er nog, het is een lelijke taart. Of, zoals het mod­ern elan het wellicht nog steeds wil: “een stuk­je taartgebeuren”.