Caramboleren met lidwoorden

Bil­jart heeft bij­na iets wiskundigs. Een niet al te grote groene tafel, vier ban­den, drie ballen in min­stens twee kleuren, twee spel­ers, ieder één keu, klaar. Sim­pel, toch? Ja, tot­dat je het zelf gaat proberen. Dan blijkt ineens behoor­lijk lastig.

Zo is het ook met de vraag welk onbepaald lid­wo­ord je in het Engels moet gebruiken. Is het a – of toch an?

Het basis­regelt­je dat iedereen in zijn hoofd heeft lijkt zo sim­pel. Sluit je aan op een klink­er? Dan gebruik je an. Is het een medek­link­er? Dan ga je voor a. Daarom is het I own a car en That is an under­state­ment. Sim­pel, toch?

Nou, nee. Niet helemaal.

Het gaat om de klank, niet om de letter

Tot nu toe hebben we, om in bil­jart­ter­men te bli­jven, twee ballen op tafel gelegd en met een ferme tik de ene bal tegen de andere aan lat­en rollen. Maar wil je pun­ten scoren, dan moet je caram­bol­eren, en dan heb je de volledi­ge taal­regel nodig.

Waar het om draait is niet of het woord na a of an begint met een klink­er, maar of het begint met een klink­erk­lank. Zo ja, dan gebruik je an; zo niet, dan a.

Medeklinker aan het begin

Bij­na alle woor­den die ope­nen met een medek­link­er begin­nen ook met een medek­link­erk­lank. Het is dan ook a man, a plan, a canal. (Deze drie voor­beelden zijn niet hele­maal willekeurig gekozen. Wil je weten waarom? Kijk dan ook eens hier door de Taalei­doscoop en lees daar­na deze Taal­term van de week.)

Tot zover lijkt alles nog goed in de hand te houden. Maar er zijn uit­zon­derin­gen, en die begin­nen alle­maal met een h, een let­ter die in het Engels op twee ver­schil­lende manieren uit­ge­spro­ken kan wor­den. In woor­den als hotel en hov­er­craft klinkt die zoals de Ned­er­landse h, maar in woor­den als hour en hon­est hoor je hem ineens niet meer.

Het is dus:

  • We stayed at a hotel on Lan­guage Street.
  • Would you like to own a hover­craft?
  • He arrived an hour too late.
  • She is an honest per­son.

Want: in de laat­ste twee gevallen hoor je aan het begin van het woord dat vol­gt op an een klink­erk­lank, geen h‑klank.

Klinker aan het begin

En het is al niet beter gesteld met woor­den die ope­nen met een klink­er: die begin­nen ook niet alle­maal met een klinkerklank.

Dat komt allereerst door de let­ter u. Aan het begin van een woord klinkt die in het Engels soms als een klink­er (under­study, update), en soms als een y‑achtige medek­link­er (uni­ver­si­ty, use­ful).

Het is dus:

  • That movie star began her career as an under­study at the local theater.
  • Did you see that there’s an update to iOS?
  • Ella enrolled in a univer­si­ty program.
  • That was a useful sug­ges­tion!

Maar ook de let­ter o doet mee. Die gedraagt zich nog wel nor­maal in woor­den als over­sight en out­spo­ken, maar woor­den als one en once ope­nen met een soort w‑klank.

Dus:

  • I’m sor­ry, that was an over­sight on my part.
  • Sid is an outspo­ken crit­ic of the President.
  • He has a one-track mind.
  • This is a once-in-a-life­time oppor­tu­ni­ty.

Ja, dan zien die keu, twee spel­ers, drie ballen en vier ban­den er ineens een stuk gecom­pliceerder uit.

Cijfers en afkortingen

Maar het kan nog ingewikkelder (ja echt), want er zijn ook nog cijfers en afko­rtin­gen. Ook hier geldt de regel dat je niet moet kijken naar wat er staat, maar dat je moet luis­teren naar hoe het klinkt.

Het is:

  • John squeezed his report into a 4-page sum­ma­ry.
  • In an 11-minute speech, the Prime Min­is­ter out­lined her plans.

Alti­jd even oplet­ten, dus.

En dan de afko­rtin­gen: de let­ters f, h, l, m, n, s en x zijn medek­link­ers, maar hun namen begin­nen in het Engels met een klink­erk­lank. En ook hier kom je weer de let­ter u tegen, waar­van de naam in het Engels klinkt als “you”.

Je zegt en schri­jft dan ook:

  • an MBA degree
  • an NFL match
  • a UN res­o­lu­tion

Samenvattend

Toch is het eigen­lijk vrij sim­pel. Let gewoon niet meer op hoe een woord er op papi­er uitzi­et; je moet het hardop uit­spreken. Ogen dicht en goed luisteren.

Hoor je een klink­er? An. Niet? A.

Dat is alleen een foe­f­je dat aan de echte bil­jarttafel nooit zal werken, want met je ogen dicht… ga je geheid door het lak­en heen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *