Bakkie

Sinds kort staat er in de gang waar mijn werk­plek tege­naan schurkt een nieuwe koffieau­tomaat. Nou ben ik geen grote koffiedrinker, maar een cap­puc­ci­noot­je zo nu en dan gaat er wel in. (Maf woord, “cap­puc­ci­noot­je”, alsof je naast de cashewnoot ook de cap­puc­ci­noot hebt — die kan ik beter niet meer gebruiken…)

Om de verd­waas­de ocht­end­mens op weg te helpen, heeft een vrien­delijke meneer bij Douwe Egberts een fijn stick­ert­je op de automaat geplaatst, onder het elek­tro­n­is­che dis­play, dat uitlegt wat je moet doen. In drie stappen.

Stap 1 is: “Druk eerst, indi­en gewenst, op een voorkeuze toets”. Nou weet ik zo een-twee-drie niet wat een voorkeuze­toets voor koffie is, maar dat zijn vast die drie knop­jes waarmee je sterk­er-slap­per, meer-min­der suik­er en meer-min­der melk kan instellen. Die sloeg ik even over.

Stap 2 is: “Maak uw keuze”. Da’s heel belan­grijk. Uit de twaalf voorhan­den mogelijkhe­den koos ik de cap­puc­ci­noot — par­don, cappuccino.

Stap 3 is: “Neem drank als in het dis­play de meld­ing ‘Neem bek­er A.U.B.’ ver­schi­jnt”. Neem drank. Dat doet me eerder denken aan alco­hol: neem drank als u zich wilt bezat­ten. Bij stap 2 was het ook niet in telegram­sti­jl “Maak keuze”, dus waarom hier niet gewoon “Neem uw drank”? Maar ik dwaal af.

Het appa­raat was zowat klaar met prut­te­len, dus ik keek op het befaamde dis­play. “Espres­so 210” stond er. En daaron­der: “Gratis”. Zou dit de twee­hon­der­den­tiende espres­so zijn die vanocht­end getapt was? Nee, want ik had een cap­puc­ci­noot besteld. Miss­chien was het de pro­duct­naam van het appa­raat zelf; maar zo’n ding is niet gratis, dat weet ik zek­er. Hoe dan ook, ik wachtte hele­maal ont­daan op mijn “Neem bek­er A.U.B.”, maar ik kreeg alleen maar “Espres­so 210” / “Gratis”.

Intussen wilde ik toch wel weten hoe het zat, dus ik bestelde nog een noot­je. Ik hield mijn ogen stand­vastig op dat ver­maledi­jde schermp­je gericht en zag nog net dat daar ongeveer zeven nanosec­on­den lang voor­bi­jflit­ste: “Bek­er weg­ne­men A.U.B”. (Zon­der punt na de B; de ruimte voor tekens op de tek­stregel was zek­er op.) Daar­na was het gewoon weer “Espres­so 210” / “Gratis”. Maar Bek­er weg­ne­men A.U.B is beslist géén Neem bek­er A.U.B. Mocht ik mijn cap­je nu wel pakken?

Nou ja, het is maar een beet­je gekkigheid van mijn kant. Mijn punt is dit: de taal die dit koffiemon­ster bezigt klopt van geen kant, en toch snap ik pre­cies wat ik moet doen. Taal is fan­tastisch weer­barstig, elastisch en tre­fzek­er. Taal is niet klein te kri­j­gen. Dus voor iedereen die zich graag opwindt over Engelse leen­wo­or­den of de opmars van sms-taal: ga ff relax­en, geni­et van het lev­en, neem een cap­puc­ci­noot­je. Het Ned­er­lands staat er goed voor.