Salade

Vorige week heb je al gezien hoe de “achter­naam” van Julius Cae­sar de titel werd van de Romeinse heersers, en ook zijn weg vond naar het Ned­er­landse woord keiz­er.  (Strikt genomen was het niet zijn achter­naam, maar zijn cog­nomen: het derde deel van de naam van een Romeins staats­burg­er, in de con­ven­ties van het antieke Rome. De eerste twee delen waren het praenomen, de “voor-naam”, en het nomen gen­tile, de familienaam.)

Maar het ver­haal van cae­sar is daarmee nog niet klaar. Want niet alleen “onze” keiz­er­sti­tel stamt ervan af, ook het woord tsaar is een afgelei­de van cae­sar.

We asso­ciëren tsaren nu vooral met de Rus­sis­che monar­chie, maar de eerste die de titel voerde was een Bul­gaar. Prins Sime­on I heer­ste over Bul­gar­i­je van 893 tot 927, en halver­wege zijn bewind besloot hij dat de titel van prins hem toch wat te min­net­jes was. Dus noemde hij zichzelf keiz­er, cae­sar – tsar. “De Grote”, voegde hij er ook nog aan toe – want je moet natu­urlijk wel even duidelijk mak­en wie er de baas is.

Maar wat de laat­ste Rus­sis­che tsaar ook graag voor zijn lunch gegeten mocht hebben, het was vast en zek­er geen cae­sarsalade. Want die werd pas in de jaren twintig uit­gevon­den, door een Ital­i­aans-Mex­i­caanse restau­ran­thoud­er met de naam Cesare Cardini.

Saus­je

Deze hore­caon­derne­mer her­schreef zijn voor­naam vol­gens de klassieke spelling voor de ver­schil­lende etab­lisse­menten die hij in Mex­i­co en de Verenigde Stat­en opende, met namen als Caesar’s Palace en Hotel Caesar.
De Car­di­ni-fam­i­lie heeft in 1948 het orig­inele recept gepaten­teerd, maar de merk­naam Cardini’s is lat­er verkocht aan een voed­ingswaren­fab­rikant. Tot op de dag van van­daag kun je flessen van dat merk kopen, met cae­sardress­ing en aller­lei andere sauzen.Het ver­haal gaat dat hij in 1924 het recept ver­zon voor een nieuw gerecht. Een salade met bind­sla, zacht­gekook­te eier­dooiers, Parmeza­anse kaas, crou­tons, oli­j­folie, verse knoflook, Worces­ter­shire saus, vers cit­roen­sap, wij­naz­i­jn, zout en peper. Het geheel werd ver­noemd naar de mak­er: Cae­sar sal­ad.

Dus als je daar­van een paar drup­pels sprenkelt op je salade, bedenk dan: jij mag dan wel geen keiz­er zijn, maar er is geen tsaar of cae­sar geweest die dat genoe­gen heeft mogen smak­en… Eet smakelijk.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *