De taalterm van deze week, amfibrachys, is heel evenwichtig. Hij houdt er niet van om te veel de ene of de andere kant op te leunen. Nee, hij houdt zich steeds netjes in balans – ook als hij een gedicht opleest.
Definitie
Een amfibrachys is een versvoet die uit drie lettergrepen bestaat: eerst een onbeklemtoonde, dan een beklemtoonde, dan weer een onbeklemtoonde.
De klemtoon in een amfibrachys valt dus zo: da-DUM-da.
Zet je er drie achter elkaar (een “amfibrachische trimeter”), dan klinkt dat zo: da-DUM-da da-DUM-da da-DUM-da. Dit is ook het metrum in de voorbeelden hieronder.
Voorbeelden
- De vrouw kust het kind op zijn hoofdje.
- Zijn woorden betekenen nonsens.
- Ik kan chocola niet verdragen.
Etymologie
Deze term bestond al in de Griekse oudheid in zijn huidige betekenis: amphibrakhys. De betekenis omschrijft de afwisseling van korte (niet-beklemtoonde) en lange (beklemtoonde) lettergrepen:
- amfi- (aan beide kanten) + brachys (kort)
Je herkent waarschijnlijk het voorvoegsel amfi- al uit andere woorden zoals amfibie (leeft aan beide kanten: in het water én op het land) en amfitheater (een rond theater met publiek aan beide kanten van de schouwspelers).
Weetje
Er zijn veel woorden die in hun eentje een amfibrachys zijn. Denk aan romantisch, beleven, theater en potsierlijk.
Bonus-weetje:
Wil je meer weten over de andere welbekende versvoeten, zoals de jambe en de anapest? Kijk dan ook eens naar deze TaalTip!