Stel je hebt een puik idee dat beter is dan een ander idee. Heeft jouw ideetje dan een pré, of een pre? Beide vormen komen in de geschreven taal voor, maar er is er maar eentje goed. Oftewel: een van de twee schrijfwijzen heeft een… eh… streepje voor.
Waar hebben we het over?
Er zijn woorden waarvan de uitspraak anders is dan je in eerste instantie zou verwachten. Soms ontstaat er dan een “alternatieve” spelling die beter aansluit op de taalintuïtie – maar die wordt vaak niet goedgekeurd.
Betekenis en gebruik
- Een pre is een voorkeur of voordeel waarmee iets zich onderscheidt van iets anders.
- Een pré is niets. De juiste spelling is pre, zonder accent.
Je kunt zowel de pre als het pre zeggen. In beide gevallen in het meervoud pre’s.
Voorbeelden
- Werkervaring in het buitenland is een pre.
- Het plan van Jaime heeft een belangrijk pre boven dat van Machiel: het is goedkoper.
Even opletten
De spelling “pré” is weliswaar fout, maar niet onbegrijpelijk.
De meeste woorden die in het Nederlands op een enkele -e eindigen – zoals horloge, mooie, etage en seconde – hebben géén lange “ee”-klank aan het eind. Daarom voelt het raar om de e aan het eind van pre wél zo uit te spreken.
De schrijfwijze met een é sluit beter op de uitspraak aan, maar geldt toch als incorrect.
Weetje
Het woord pre is een verkorte versie van preferentie, dat “voorkeur” betekent. In dat langere woord zie je ook al dat de derde letter dezelfde, lange ee-klank heeft.
In oudere teksten kun je ook nog de spelling prae tegenkomen, wat weer kort is voor – je raadt het al – praeferentie.