Onze hartelijkste gelukwensen

Afgelopen week­end was het feest voor honkbalmin­nend Ned­er­land. En voor iedereen die een zwakke plek heeft voor under­dogs. Zelfs iemand die nou niet echt een sport­fanaat is, zoals ik, kan een glim­lach niet onder­drukken bij het zien van de vreugde die zich van “ons” David­steam meester maak­te na de vic­to­rie op de Goliath­skracht van de Cubanen.

Leuk ook om te zien hoe deze Ned­er­landse over­win­ning – waar­voor het favori­ete mega­lo­mane sportver­slaggev­er­swo­ord­je his­torisch weer eens van stal werd gehaald – óók nadrukke­lijk gevierd werd als een Antil­li­aanse over­win­ning, of zelfs een Curaçaose. Elke (sub(sub))cultuur heeft behoefte aan zijn eigen helden.

Een telegram waard!
Een telegram waard!

Maar wat me het meest opviel in dit hele ver­haal is de koningin.

Ik heb nou niet meteen de indruk dat onze vorstin zo begaan is met het lot van het nationale honkbal­team dat ze ’s nachts bij de tv wakker is gebleven om er meteen bij te kun­nen zijn wan­neer de regen­pauze afliep en de tita­nen­stri­jd los­barstte. Maar iemand in haar entourage zal haar wel inge­fluis­terd hebben dat er koninkrijks­burg­ers waren die iets bij­zon­ders had­den gedaan en dat zij best wel een felic­i­tatie verdienden.

Waar­na de koningin ze een wel­ge­meend telegram stuurde.

Toen ik dat ver­nam op het nieuws moest ik even slikken. Ja echt? Heb ik het goed geho­ord? Een telegram!

Er drong zich meteen een nos­tal­gisch getint geschied­kundig besef bij me op. Er zijn nog mensen die telegram­men ver­s­turen… Vergeet het feit dat zelfs de veel jon­gere tech­nolo­gie van de fax – die ooit het sum­mum van com­mu­ni­catieve vernieuwing was – nu al bij­na al haar lev­ens­bloed uit zich heeft zien stromen en ziel­to­gend haar laat­ste adem afwacht. Een telegram! Het is alsof er een lev­end spec­i­men van een uit­gestor­ven gewaande soort in het wild gespot wordt.

Het schi­jnt dat onze vorstin nou niet meteen hoort bij de avant-garde van de tech­nol­o­gis­che ear­ly adopters. En eerlijk is eerlijk, je kunt het haar zelf ook niet kwal­ijk nemen; zij heeft wel andere din­gen aan haar hoofd.

Maar iemand, iemand in haar kring van raadgev­ers zou toch gezegd moeten hebben: Majesteit, een telegram, dat kan echt niet meer. De ste­nen tablet­ten hebben we ook al járen gele­den afgeschaft. Waarom felici­teert u uw kam­pi­oen­son­der­da­nen niet met een mailt­je? Of een IM’metje. Of een e‑card. Of een tweet…

Wie weet wordt onze vol­gende vorst wel een kam­pi­oen nieuwe media.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties