Afgelopen weekend was het feest voor honkbalminnend Nederland. En voor iedereen die een zwakke plek heeft voor underdogs. Zelfs iemand die nou niet echt een sportfanaat is, zoals ik, kan een glimlach niet onderdrukken bij het zien van de vreugde die zich van “ons” Davidsteam meester maakte na de victorie op de Goliathskracht van de Cubanen.
Leuk ook om te zien hoe deze Nederlandse overwinning – waarvoor het favoriete megalomane sportverslaggeverswoordje historisch weer eens van stal werd gehaald – óók nadrukkelijk gevierd werd als een Antilliaanse overwinning, of zelfs een Curaçaose. Elke (sub(sub))cultuur heeft behoefte aan zijn eigen helden.
Maar wat me het meest opviel in dit hele verhaal is de koningin.
Ik heb nou niet meteen de indruk dat onze vorstin zo begaan is met het lot van het nationale honkbalteam dat ze ’s nachts bij de tv wakker is gebleven om er meteen bij te kunnen zijn wanneer de regenpauze afliep en de titanenstrijd losbarstte. Maar iemand in haar entourage zal haar wel ingefluisterd hebben dat er koninkrijksburgers waren die iets bijzonders hadden gedaan en dat zij best wel een felicitatie verdienden.
Waarna de koningin ze een welgemeend telegram stuurde.
Toen ik dat vernam op het nieuws moest ik even slikken. Ja echt? Heb ik het goed gehoord? Een telegram!
Er drong zich meteen een nostalgisch getint geschiedkundig besef bij me op. Er zijn nog mensen die telegrammen versturen… Vergeet het feit dat zelfs de veel jongere technologie van de fax – die ooit het summum van communicatieve vernieuwing was – nu al bijna al haar levensbloed uit zich heeft zien stromen en zieltogend haar laatste adem afwacht. Een telegram! Het is alsof er een levend specimen van een uitgestorven gewaande soort in het wild gespot wordt.
Het schijnt dat onze vorstin nou niet meteen hoort bij de avant-garde van de technologische early adopters. En eerlijk is eerlijk, je kunt het haar zelf ook niet kwalijk nemen; zij heeft wel andere dingen aan haar hoofd.
Maar iemand, iemand in haar kring van raadgevers zou toch gezegd moeten hebben: Majesteit, een telegram, dat kan echt niet meer. De stenen tabletten hebben we ook al járen geleden afgeschaft. Waarom feliciteert u uw kampioensonderdanen niet met een mailtje? Of een IM’metje. Of een e‑card. Of een tweet…
Wie weet wordt onze volgende vorst wel een kampioen nieuwe media.