Taalterm: Illeïsme

De taal­term van deze week, illeïsme, heeft het niet zo op ikke, ikke, ikke. Dat is hem te kras, te direct. Niet dat hij geen hoge pet van zichzelf op heeft (juist wel, eigen­lijk) – maar hij drukt zich liev­er een tikkie omzichtig uit. Dat is wel zo chic, vin­dt hij.

Definitie

Illeïsme is een sti­jl­figu­ur waar­bij de sprek­er of schri­jver van een tekst naar zichzelf ver­wi­jst in de derde per­soon in plaats van de eerste persoon.

Anders gezegd: wie gebruik­maakt van een illeïsme noemt zichzelf niet ik of mij, maar gebruikt zijn naam of titel of een andere omschri­jv­ing (alsof het om iemand anders ging).

Iemand die gebruik­maakt van deze sti­jl­figu­ur kun je een illeïst noemen.

Voorbeelden

  • Moed­er: Wat heeft mama gezegd over tv-kijken na het eten?
  • Directeur: Als je loonsver­hoging wilt, moet je daar eens met de baas over praten.
  • Sin­terk­laas: En wat wil je aan Sin­terk­laas vra­gen, lief meisje?

Etymologie

Deze taal­term is samengesteld met ingrediën­ten uit het Latijn:

  • ille (hij, dat) + -isme (achter­voegsel dat een zelf­s­tandig naam­wo­ord vormt)

Let­ter­lijk ver­taald is illeïsme dus “hij-isme” of een “dat-isme”.

Weetje

Een bek­end voor­beeld van illeïsme in de pop­u­laire cul­tu­ur komt uit de film The Big Lebows­ki uit 1998, waarin de hoofd­per­soon (“The Dude”, gespeeld door Jeff Bridges) soms naar zichzelf ver­wi­jst in de derde persoon.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties