Taalterm: Alliteratie

De taal­term van deze week, allit­er­atie, valt een beet­je in her­hal­ing. Hij lijkt miss­chien zelfs te stot­teren, maar dat is niet zo. Het is alle­maal effectbejag!

Definitie

Een allit­er­atie is een sti­jl­figu­ur waar­bij de begin­klank of begin­let­ter van opeen­vol­gende woor­den of let­ter­grepen steeds dezelfde is.

Voorbeelden

• Lies­je leerde Lotje lopen langs de lange Linden­laan.
• Donald Duck en Mick­ey Mouse zijn goede vrien­den met Wille Wortel.
• Loes vin­dt KitKat best lekker, maar ze heeft liev­er Coca-Cola of Tic Tac.

Je kunt de defin­i­tie van allit­er­atie nog iets oprekken door ook de begin­let­ters van alle bek­lem­toonde let­ter­grepen mee te nemen, zelfs als dat niet de eerste let­ter­greep in een woord is. Dan zijn ook de voor­beelden hieron­der gevallen van alliteratie.

• Berend zag verbaas­de blikken en bloos­de.
• Tien getrainde tieners vertrokken tegelijk.

Etymologie

Wij kre­gen dit woord van het Franse allitéra­tion, maar de com­po­nen­ten komen uit het Latijn:

• ad (naar) + lit­tera [ook: lit­era] (let­ter, schrift)

Weetje

Allit­er­atie wordt ook wel begin­ri­jm of stafri­jm genoemd.