De taalterm van deze week, anafoor, is een soort Jeckyll & Hyde. Aan de ene kant heeft hij er helemaal geen moeite mee om in herhaling te vallen. Maar aan de andere kant denkt hij soms ook: weet je wat, ik zeg het deze keer gewoon heel anders.
Lees verder Taalterm van de week: AnafoorTag: stijlfiguur
Taalterm van de week: Antimetabool
De taalterm van deze week, antimetabool, houdt wel van een beetje flair. Waarom gewoon lopen als je ook kunt dansen? Waarom praten als je ook kunt zingen? Een beetje ijdel is hij wel: hij kijkt graag in de spiegel en wil (als het even kan) verrassend uit de hoek komen en zo een goede indruk maken.
Taalterm van de week: Paraleipsis
De taalterm van deze week, paraleipsis, is niet echt recht voor zijn raap. Tegelijk wil hij zich ook niet verliezen in subtiliteiten, want de boodschap moet wel overkomen. Daarom zegt hij het liefst wat hij niet wil zeggen, om duidelijke te maken wat hij wel wil zeggen. Dat klinkt misschien wat omslachtig en tegenstrijdig, maar zo is de paraleipsis nu eenmaal.
Taalterm van de week: Anastrofe
De taalterm van deze week, anastrofe, draait zich ’s ochtends vroeg liefst nog een keertje om. Sterker nog, dat doet hij ook rond lunchtijd en in de middag én ’s avonds. Eigenlijk is zich omdraaien zo’n beetje zijn favoriete hobby.
Taalterm van de week: Illeïsme
De taalterm van deze week, illeïsme, heeft het niet zo op ikke, ikke, ikke. Dat is hem te kras, te direct. Niet dat hij geen hoge pet van zichzelf op heeft (juist wel, eigenlijk) – maar hij drukt zich liever een tikkie omzichtig uit. Dat is wel zo chic, vindt hij.
Taalterm van de week: Understatement
De taalterm van deze week, understatement, heeft het niet zo op mensen die graag overdrijven. Sterker nog, hij is ook geen vriendjes met mensen die de zaken gewoon nuchter voorstellen zoals ze zijn. Nee, zijn devies is eerder: less is more – maar dan wel met een kwinkslag, als het even kan.