Ongeldig

Ook in een hip & hap­penin’ café kan het je overkomen dat je ineens moet plassen. En een béét­je trendy & trend­ing café biedt dan ook aan de berol­stoelde mede­mens de mogelijkheid om te plassen.

Toi­let­ten in alle soorten en maten

Maar niet eerder zag ik in een chic & char­mant café de beweg­wi­jz­er­ing die ik tegenkwam in een etab­lisse­ment nabij par­lement in onze hof­s­tad. Op weg naar het her­en­toi­let (zie linkson­der in mijn kleine trip­tiek) zag ik eerst de aan­wi­jz­ing voor het damestoi­let (zie links­boven), en toen, voor­bij mijn doeldeur, het toi­let voor de miva (rechts).

Eh, wacht even. De miva…?

Verder lezen Ongeldig

Stroop in je hersens

Het schi­jnt een droom te zijn die veel mensen hebben. Je probeert je voort te bewe­gen, maar je benen werken ver­traagd, alsof je door een zwem­bad met stroop aan het lopen hebt. Het toe­val wil dat er een inter­es­sant psy­chol­o­gisch ver­schi­jnsel is dat daar erg op lijkt en dat ook nog eens het Stroop effect heet.

Met stroop in je hersens heeft dat echter niets te mak­en. De naam is ontleend aan de ont­dekker van dit kinkje in de hersen­ket­ting: de Amerikaanse psy­choloog John Rid­ley Stroop (1897−1973). Wat is er aan de hand?

Ons brein heeft een tal­ent voor patroon­herken­ning. We hebben het niet door, maar die gri­jze cellen zijn de hele tijd bezig om de kleine flard­jes werke­lijkheid die onze zin­tu­igen aan ons doorgeven om te tov­eren in iets dat aan­voelt als een coher­ent geheel.

Zo ook met taal. Wij proberen, alle tegen­werk­ing ten spi­jt, zo effi­ciënt mogelijk beteke­nis toe te ken­nen aan de let­ters en woor­den die we tegenkomen. Daarom ver­gis­sen we ons soms en lezen we iets anders dan er echt staat. En draoam lkut het je pmi­ra om dzee zin te begepir­jn, al saatn de lretets hmalaeel door eaklar.

Verder lezen Stroop in je hersens

Kleine reus

De films die Peter Jack­son maak­te van de The Lord of the Rings-boeken van J.R.R. Tolkien zijn mateloos pop­u­lair. En ze mogen zich dez­er dagen in een hernieuwde belang­stelling ver­heugen omdat Jack­son net begonnen is aan de ver­film­ing van het boek dat de voor­lop­er is op deze sage: The Hob­bit. Het kan geen toe­val zijn dat film­maatschap­pij New Line ook dez­er dagen heeft aangekondigd dat de trilo­gie nu op blu-ray uitkomt (in high def­i­n­i­tion dus).

Oplet­tende lez­ers zullen tegen­wer­pen dat deze films al op blu-ray te koop zijn, maar dat zijn de bioscoopver­sies van de rol­prenten. De echte ent­hou­si­astelin­gen weten dat er des­ti­jds op dvd van elke film een andere ver­sie is ver­sch­enen, die langer is en door velen – inclusief de regis­seur – als de “beste” ver­sie beschouwd wordt. Om deze uit­ge­brei­dere films te onder­schei­den van de bioscoopver­sies het­en ze de Extend­ed Edi­tions. En die komen nu ook op blu-ray uit.

Maar er is iets grap­pigs gebeurd. De mar­ket­ing­mensen bij film­maatschap­pi­jen zijn er dol op om hun dvd’s en blu-rays spe­ciale benamin­gen te geven. Dat geeft het prod­uct extra cachet. Je koopt dat niet zomaar een film, maar de Spe­cial Edi­tion of de Collector’s Edi­tion of de Lim­it­ed Edi­tion of de Anniver­sary Edi­tion of de Ulti­mate Edition.

Verder lezen Kleine reus

Spa rood

Van­mor­gen vroeg, op kan­toor. Op weg naar de pantry vroeg ik in het voor­bi­j­gaan aan een col­le­ga, “Heb je zin in een kop­je koffie of thee?” Waarop het antwo­ord was, “Ehm… een spa rood alsjeblieft.”

Bubbels
Bubbels

En eigen­lijk is dat heel raar. Niet omdat er iets mis is met een glaas­je bubbel­wa­ter op de vroege ocht­end, en zelfs niet omdat het geen antwo­ord is op de vraag. Het is opmerke­lijk omdat het én geen antwo­ord is op de vraag én toch volkomen klopt.

Als je het pad der log­i­ca bewan­delt, kan de vraag “Is het A of B?” slechts op drie manieren beant­wo­ord wor­den. Het antwo­ord is óf “A” óf “B” óf “geen van bei­de”. Je hoeft geen deduc­tiewon­der te zijn om te zien dat het antwo­ord van vanocht­end, die spa rood, valt in de cat­e­gorie “geen van bei­de”. Maar wat mijn gesprekspart­ner deed, was heel effi­ciënt één tussen­ronde uit deze gedachtewis­sel­ing schrappen.

Verder lezen Spa rood

Pomp 3

Er zijn van die din­gen waar je maar niet aan went. Ik maak soms gebruik van ben­zines­ta­tions zon­der per­son­eel. Je kent ze wel – je betaalt aan de pomp met je pin­pas en rijdt meteen door, zon­der aan een kas­sa te hoeven afrekenen.

Pomp zonder Brein
Pomp zon­der Brein

Maar zo’n pin­pomp moet natu­urlijk meer kun­nen dan zijn evenknie bij een gewoon ben­zines­ta­tion: hij moet met je afreke­nen. Dat doet hij door je te vra­gen om voor het tanken je pas­je door de lez­er te halen en je pin­code in te toet­sen. Om het pro­ces te verge­makke­lijken, vertelt hij je pre­cies wat je moet doen.

Steek uw pas in de lez­er. Haal uw pas uit de lez­er. Deze pas in onbruik­baar. (Grrr.) Steek uw pas in de lez­er. Haal uw pas uit de lez­er. Toets uw pin­code in. Kies uw prod­uct. Wilt u een transactiebon?

En als je dan aan het Brein in de machine alles hebt verteld wat het wil weten, zegt het scherm iets in de trant van: U kunt nu tanken aan pomp 3.

Verder lezen Pomp 3

Kip, ei, appel

Het gaat om de inhoud, natu­urlijk. En terecht wacht menigeen dez­er dagen met gepaste belang­stelling af wat er zal wor­den van de (in)formatieve besprekin­gen tussen de heren Rutte, Ver­ha­gen en Wilders. Er is een nieuw kabi­net in de maak en daar­bij draait het, zoals gezegd, om de inhoud.

Maar ja. Lat­en we toch maar even stil­staan bij de vorm. Want de meestal redelijk goedge­bek­te heer Wilders waarschuwde ons gis­teren dat er nog veel werk te doen is in de aan­loop naar Rechts Plus, met de woor­den, “Het is geen kip­pet­je-eit­je. Het moet nog wel gebeuren.”

Eh, Geert jon­gen… kip­pet­je-eit­je?

Verder lezen Kip, ei, appel