Send vs. sent

Zeg “bont”. Zeg nu “bond”. Hoor jij een ver­schil? Niet in het Ned­er­lands. Maar geen Engelssprek­ende die vin­dt dat “Bont, James Bont” ook wel door de beugel kan. Nou, zo zit het dus ook met send en sent.

Waar hebben we het over?

Dit zijn twee Engelse woor­den die in die taal duidelijk anders klinken, maar die met een Ned­er­landse tong­val niet op het gehoor te onder­schei­den zijn. Je kunt dus niet varen op je Hol­landse taal­in­tuïtie. Hoe weet je dan wat je moet doen?

Betekenis en gebruik

Bei­de woor­den zijn vor­men van het werk­wo­ord to send. We begin­nen een beet­je grammaticaal:

• Send is óf de infini­tief (het hele werk­wo­ord) óf de tegen­wo­ordi­ge tijd
• Sent is óf de onvoltooid verleden tijd óf het voltooid deelwoord

In gewone­mensen­taal is de vuistregel: je kiest voor send als het (ver)zenden plaatsvin­dt in de toekomst of als “gewoonte” (geen spec­i­fieke tijd). En je kiest voor sent als het (ver)zenden plaats heeft gevon­den in het verleden of bij een com­bi­natie met een hulp­w­erk­wo­ord (have of be).

Voorbeelden

• NASA will send a mis­sion to Mars in 2020. [toekomst]
• We always send out our Christ­mas cards on time. [gewoonte]
• Yes­ter­day I sent you the invoice for this project. [verleden]
• We have sent our best reporter to cov­er this sto­ry. [hulp­w­erk­wo­ord]

Even opletten

Als het (ver)zenden plaatsvin­dt in het heden – lees: nú – dan gebruik je in het Ned­er­lands de tegen­wo­ordi­ge tijd (Hij ver­stu­urt de brief) maar in het Engels de ‑ing vorm: I am send­ing you the PDF as we speak.

Maar let op… als het ook maar een piep­klein beet­je in de toekomst is, stap je al over op send in com­bi­natie met will. Zie: I’ll send you an update in a second.

Weetje

Send en sent mogen dan geen homo­fo­nen zijn in het Engels, maar sent hééft wel degelijk een woord dat pre­cies zo klinkt: scent. Dat betekent: reuk of geur (ook in de zin van parfum).